week zes tot en met weer thuis...

Hallo allemaal,

Deze keer iets later dan gepland, maar ik wil jullie toch nog even (kort?) vertellen over mijn laatste week in Tina's Childcare. Inmiddels is dit alweer mijn vierde dag in Nederland. Ik begin inmiddels alweer te wennen aan het leven hier en aan de kou. Nee oké dat is niet waar, want aan de kou ben ik nog steeds niet gewend. Ik verlang terug naar de 35 graden!! Maar wat heb ik een gave tijd daar gehad. Ik wordt nog steeds helemaal blij wanneer ik aan iedereen de verhalen vertel en kan eigenlijk ook niet stoppen met vertellen. Ook heb ik mijn foto's al wel 128230482 x bekeken en dat blijf ik ook nog wel even doen denk ik! Ik vind het daarom ook leuk om nog één blog te schrijven om de reis af te sluiten en jullie ook nog over mijn laatste week te vertellen.

Vorige week was een rustige schoolweek. De oudste kinderen hadden tentamens en daardoor hoefden de overige klassen maar tot de lunch naar school. Na de lunch liepen wij met z'n alle naar huis. Ik was van plan deze week mee te kijken met alle klassen, maar door de examens ging dat helaas niet door. Ik heb dus de ochtende weer meegekeken met KG2. Na de pauze gaf ik weer de gymlessen. Ik wilde deze week afsluiten met een lesje voetbal, omdat zij dat zo leuk vinden. Op dinsdag was er na de pauze geen lerares bij KG2 dus nam ik alle kinderen mee naar het veld. ook had ik de springtouwen meegenomen. De kinderen die wilde voetballen gingen voetballen en de kinderen die wilde touwtje springen gingen springen:) Ze vonden het erg leuk, maar het liep natuurlijk weer wat rommelig. Dit kwam ook omdat veel klassen vrij waren en wij dus de bijna 50 kinderen van Kg2 hadden + kinderen class 1 en 2. En dat allemaal met maar 1 voetbal. Niemand is gelukkig gewond geraakt en ze vonden het erg leuk. Woensdag wilde ik gym geven aan class 1, maar dat ging niet door de examens. Wij hadden toen afgesproken dat ik om half 12 met de kinderen ging sporten, maar op dat moment kwam Tina langs met een mevrouw uit noorwegen. Zij was van een organisatie zoals Travel Active (waar ik mee naar Ghana was) en had een paar vragen voor ons. Daarna was het alweer tijd om te lunchen. Donderdag was weer een gewone dag. Voor de pauze meegekeken met KG2 en na de pauze gym gegeven aan KG1. Vrijdag hoorde we dat er bij KG2 sport op het rooster stond. Dus hup weer met KG2 naar het veld. Heel het veld stond echter vol met kinderen die de lijnen aan het uitzetten waren voor de wedstrijd die 's middags plaats zou vinden. met hakbijlen waren zij het gras weg aan het hakken zodat er lijnen ontstonden. Zij gebruikten echter ook onze springtouwen dus nu hadden we alleen een bal over. Ik vroeg de lerares of zij misschien wat Ghaneze spelletjes kon voordoen. Het leek mij leuk om te zien hoe zij gym gaf! Eerst deden we een soort zakdoekje leggen, maar dan met een leuk swingend liedje;) en daarna stonden we in een kring en zong zij een liedje. Elke keer riep zij een dag van de week en alle kinderen die op die dag geboren waren moesten en dansje doen in het midden van de kring. Dit waren leuke spelletjes! Daarna was haar inspiratie op en gingen we uiteraard.... voetballen:) Na de gymles gingen zij ons nog veel spelletjes leren. Dit varieerde van een soort van 'onder de tafel lag een briefje' tot aan allemaal variante van zakdoekje leggen:) Erg leuk was dit want de halve school liep uit om te komen kijken en meedoen.

Alle middagen ben ik thuisgebleven. Ik wilde deze laatste week graag zoveel mogelijk bij de kinderen zijn. Ook op zaterdag ben ik niet weggegaan maar heb ik de kinderen nog één keer geholpen met de was en gewoon lekker met ze gespeeld. Ik kreeg nog heel veel tekeningen en op zondag kreeg ik zelfs nog één hele mooie brief van één van de oudste jongens. Zondag heb ik nog een hoop van mijn kleren uitgedeeld aan de oudste kinderen. Hier waren zij heel erg blij mee! Toen nog even geholpen met de haren wassen van de kinderen en toen was het al weer bijna 11:00 en was de driver er alweer die mij op kwam halen. Snel nog even een groepsfoto en nog met wat kinderen op de foto en toen moest ik echt gaan. Het voelde heel gek. Een aantal kinderen namen wat afstand en andere kwamen nog snel even langs voor een dikke knuffel (please madam hug me!). Daarna zijn wij doorgereden naar het hostell om mijn paspoort op te halen. Toen snel nog even mijn laatste souvenirs halen in het arts centre en door naar het vliegveld. Daar was ik om 15:15 terwijl mijn vlucht om 21:55 ging. Dit lijkt vroeg (en dat was het ook wel), maar je moet ook al 5 uur van te voren op de luchthaven staan en minimaal 3 uur van te voren. Kom jij 2,5 uur voordat je vlucht gaat wordt je niet meer toegelaten en heb je je vlucht gemist. Ik was dus blij dat ik zo vroeg was. Ik was samen met de noorse vrouw van die organisatie. Zij kwam er echter na de lunch achter dat haar ticket niet voor 14 december was, maar voor 14 januari. Na wat telefoontjes besloot zij terug te gaan naar het hostell en de volgende dag te proberen om haar ticket om te boeken. Ik was heel blij dat het bij mij niet het geval was!! Om 17:00 bracht ik mijn koffer weg en ging ik door de duane. De tijd ging nog best wel snel en voor ik het wist was het 22:00. De vlucht was heel relaxt. Ik kreeg lekker te eten en had helemaal geen turbelentie. Dit was iets anders tijdens de vlucht van Frankfurt naar Amsterdam maar die duurde gelukkig maar 3 kwartier! Ik was echt heel blij toen ik eindelijk door de schuifdeuren liep en papa, mama en nick (mét Minion ballon) zag staan. Eindelijk weer lekker thuis. Ik heb het echt onwijs naar mijn zin gehad en het was nog veel leuker dan verwacht, maar thuiskomen was toch ook wel erg fijn!!

Al laatste wil ik even zeggen dat ik mijn sponsorgeld nog op een mooie manier heb kunnen besteden!! De moeders moeten altijd buiten koken en dit is in de brandende zon. WAnneer het regent halen zij de kolen en de pan naar binnen en koken zij daar verder. Dit is geen doen allebei en daarom heb ik een buitenkeuken laten bouwen. Een overdekt 'huisje' waarin zij droog en uit de schaduw kunnen koken! Ook hebben wij twee metalen voetbaldoeltjes besteld voor de kinderen. Zo heb ik dus iets gedoneerd waar de kinderen iets aan hebben én waar de moeders heel blij mee zijn. Meer dan tevreden ging ik naar huis zondag! Nu alleen hopen dat de doeltjes snel komen:)

Ik vind het heel leuk om te horen dat jullie mijn verhalen allemaal zo fanatiek gelezen hebben! Dan heb ik al die uren in ieder geval niet voor niets getypt;) Heel erg bedankt daarvoor!!

Liefs Iris

Week 5: Alweer de laatste vanuit Ghana...

Hallo allemaal,

Dit is alweer mijn laatste blog vanuit Ghana. Over een weekje vlieg ik al weer terug. Wat gaat de tijd toch snel. De afgelopen week was een week met een klein beetje vrijwilligerswerk en veel (heel veel) reizen.

Woensdag ging ik weer met de kinderen mee naar school. 's Ochtends had ik eerst de kamer van Evelyne versierd want zij was de dag ervoor 27 geworden en kwam vandaag thuis na haar oriëntatie in Accra. Ik had ballonnen opgehangen en wat dingetjes die ik gekocht had in Swedru op haar bed gelegd met een klein briefje erbij. De kinderen vonden het helemaal leuk in ieder geval (al komt dat door het feit dat ik ze gezegd had dat ze uit school ook een ballon zouden krijgen denk ik;) ). Eenmaal op school wilde ik meekijken met class 1 alleen het eerste uur was er godsdienst. Dus alle klassen vanaf class 1 zaten bij elkaar in één lokaal. Vanaf buiten heb ik gekeken en geluisterd. Zij zongen veel en maakten veel muziek:) Na de pauze keek ik met class 1 mee. Zij gingen het alfabet leren aan de hand van de plaatjes (a for apple , b for bowl, C for cat etc.). De lerares gaf erg leuk les en had leuk contact met de kinderen. Er kon zo af en toe zelfs gelachen worden!! Na de pauze ging ik weer gymles geven aan KG1. Die docent waar ik het in mijn eerdere blogs over had kwam weer helpen. Dat was op zich fijn want KG1 snapt mij echt niet, maar aan de andere kant is de gymles gewoon mijn ding en wil ik dat alleen doen.
Voor deze keer was het dus oké (we deden alles wat ik bedacht had), maar de volgende keer doe ik het gewoon weer alleen:). Eerst had ik twee groepjes van de kinderen gemaakt en moesten ze over de lijn balanceren. Daarna probeerde ik een estafette vorm uit te leggen, maar zelfs de docent snapt niet dat het twee teams waren en niet 1-1 wedstrijdjes. Alsnog vonden de kinderen het leuk dus dat is fijn. Daarna hebben we nog over de lijn heen gesprongen en nog het lijnen spel gedaan, maar nu alleen maar met 2 lijnen dus ze moeten gewoon steeds op gekke manieren naar de overkant gaan. Dat vonden ze heel leuk! Als laatste spel deden we nog een potje chineesvoetbal, maar dan zonder afgaan en het werd een soort flipperkast maar ze vonden het leuk!. Dezelfde dingen deden we ook met de andere helft van KG1 (ik had de klas weer gesplitst).

Toen ik naar huis ging was Evelyne al thuis. Ze ging de kamer in en vond het erg leuk om te zien dat ik aan haar gedacht had:). ‘s Middags op school hebben alle kinderen buiten gespeeld. Na schooltijd hebben de kinderen film gekeken en hebben we leuk met de ballonnen gespeeld. Prachtig vinden ze dat!!

Donderdag begon dan het grote avontuur richting Mole. Mole is een natuurreservaat in het noordwesten van Ghana. Om 7:50 vertrokken we van huis. We moesten een half uurtje lopen naar de trotro. Daar bleken we ook een taxi te kunnen nemen naar Swedru en die was even duur. Vanaf Swedru met de trotro naar Accra. Daar kwamen we om 12:00 aan. We moesten dus nog twee uur wachten op de bus die om 14:00 zou vertrekken. We hebben wat gegeten en wat gelezen. 14:00 is natuurlijk Ghanese tijd dus om 13:55 gingen ze beginnen met de bagage wegen en betalen en de bus inladen. Om 15:00 reden we weg. Het was een hele lange en vooral koude reis. Ja jullie denken dat het alleen bij jullie ijskoud is, maar ook in de bus was het niet te doen. De chauffeur had een dikke jas aan, maar wij zaten in onze korte broek en hemdje. 's Nachts had ik mijn lange broek en vest uit mijn tas gevist en ook mijn lakenzak om onder te liggen. Een uur later stond de airco echter uit dus alles weer terug in de tas. Zegt de chauffeur na een half uur: het is te warm, dus de airconditioning gaat weer aan. Toen was het te donker om bij mijn tas te kunnen dus helaas. Onderweg stopten we af en toe om te plassen en wat te eten. Eén keer liep ik de 'wc' in. Toen zaten er vier vrouwen boven een lange goot in polonaise te plassen. Ik doe veel mee, maar dit ging mij te ver (zij hadden een goede rok, ik moest eerst mijn broek uit trekken..). Toen vroeg ik aan Evelyne waar zij was geweest en er bleek ook een gewone wc te zijn. Ik scheen per ongeluk met mijn zaklamp in de wc, dat was geen goed idee, maar het wás een gewone wc! Tijdens een andere stop zagen we weer zo'n soort wc alleen nu was er een muurtje in een soort u-vorm waar je dan op moest staan en dan kon je in de goot erachter plassen. Deze keer ging ik de uitdaging wel aan en met Evelyne op de uitkijk om de andere vrouwen tegen te houden is het gelukt:) verder hebben wij onderweg een brood gekocht en dat was ons diner, tussendoortje en ontbijt;). Om 05:30 waren we Tamale.
Gelijk kwamen er allemaal mannen die wilde dat we in hun taxi kwamen, ik heb ze vriendelijk/dringend gevraagd of ze weg wilde gaan. Eén jongen heeft ons gewezen waar de bus naar Mole stond. Die ging echter pas om 12:00 of 13:30 dus dat vonden we te lang duren. Toen zijn we met een trotro gegaan naar Larabanga. Daar zijn we in de taxi gestapt. De jongen die ons hielp vertelde dat het nog een uur was vanaf Larabanga, dus hadden we 20 cedi pp afgesproken met de taxi. Er stonden er vijf om ons heen en dat moest de prijs dan zijn. Na vijf minuten rijden kwamen we aan bij Mole national parc. Flink chagerijnig vroegen we waarom wij zoveel moesten betalen. Het antwoord was: "omdat blanken rijk zijn". Inmiddels was het vrijdagochtend 10:00 dus we waren 26 uur onderweg. We konden er dus niet bepaald om lachen, maar goed we waren in Mole!!! Nadat we de spullen op de kamer hadden gelegd zijn we in de zon gaan liggen. We hebben de hele dag niets meer gedaan. Het enige gekke was dat daar bavianen en apen zijn. Eén baviaan had een plastic zakje gejat en rende de wc's in. Dat was wel een gek gezicht van zo dicht bij. Toen we gingen lunchen ging dat ook weer op z.n. Ghanees. We bestelden om 13:00 en kregen lunch om 15:00 uur. Toen zagen we dat de rest van te voren hadden besteld dus dat gingen wij ook snel doen voor het diner:) Na de lunch hebben we nog wat gelezen in de zon:)

Zaterdag begon de dag om 7:00 met een jeepsafari. We zaten op bankjes bovenop het dak en gingen op zoek naar de olifanten. Heel lang zagen we waterbokken en bush bokken, apen, pumba's en een ander klein beestjes. Maar toen werden we gebeld dat er een olifant gespot is. Dus snel met de jeep erheen en het laatste stukje gingen we te voet verder. Dat voelde echt als een safari. We liepen achter een man aan met een groot geweer op zijn rug en in het groen. Luisterend naar de geluiden van de olifant. Ongeveer na 10 minuten zagen we hem staan. Het was een jonkie dus nog niet zo groot als ie kan zijn, maar ik vond het groot en mooi! Daarna was de safari weer afgelopen en gingen we weer terug. Vlak voordat we terug waren stond er nog 1 olifant naast de weg!! Die stond teveel achter de bosjes om een foto te maken, maar die was een stuk groter! Met 2 olifanten en een hele hoop andere leuke beesten gingen we weer terug. Na het ontbijt stond de volgende tour op het programma. We gingen met de motercycle richting het dorpje 'Mognori'. Daar gingen we een kanotocht maken. Het was een ouderwetse zelfgemaakte en lekke kano. Maar die rust op het water was heel gek. Al vijf weken hoor je dag en nacht geluid en nu was het stil, heel stil. Dat was heerlijk. Daarna gingen we nog naar het dorpje toe en kregen we een rondleiding. Dit was het Afrika zoals ik het in mijn hoofd had. De kleine huisjes met rietendaken gemaakt van klei,modder en zand. Het dorpje hebben we gezien hoe seabutter gemaakt wordt en hadden we een ontmoeting met de chief. Verder heeft hij ons heel het dorpje laten zien. Dat was erg leuk. We spraken af om de gids om 17:00 weer te zien bij het park zodat we naar de moskee konden en naar de mystic stone. Die middag hebben we nog even met een ander nl/duits meisje aan het zwembad gelegen. De moskee zag er helemaal niet uit als een moskee , maar het was leuk on te zien. We konden helaas niet naar binnen, want het was tijd om te bidden, maar toch leuk om de oudste moskee van Ghana (en een van de oudste van heel West-Afrika ) gezien te hebben. Daarna gingen we naar de mystic stone. Dit is een steen die in de weg lag toen er een weg gemaakt moest worden. De steen had als enige steunpunt een heel dun pilaartje. De mannen die de weg moesten maken hadden de steen weg gelegd en bouwden verder. De volgende dag lag de steen alleen weer op dezelfde plek! Ze hebben de steen uiteindelijk drie keer weggehaald, maar telkens kwam ie weer terug. Uiteindelijk hebben ze de steen laten liggen en de weg eromheen gebouwd. Dit zijn dus twee wondertjes in één (het kleine pilaartje en steeds terugkomen naar dezelfde plek).

Inmiddels was het al 18:00 geweest dus gingen we met de motercycle terug. Alle activiteiten zaten erop. Om 19:00 gingen we eten met 6 andere meiden dat was ook gezellig en een leuke afsluiter van deze zeer geslaagde dag! Nu vergeet ik gewoon bijna mijn aanvaring met de baviaan. Er was een baviaan bij het zwembad en die was opzoek naar eten. Hij had al een zakje open gescheurd en nu kwam hij naar ons toe. Hij zat al op 3 meter afstand en bleef maar lopen. Ik had gehoord dat je steentjes of iets naar ze moet gooien en dat ze dan weggaan. Ik gooide mijn pen, maar helaas gooide ik raak. Dat was niet helemaal de bedoeling. Even twijfelde de baviaan, maar hij ging weg. Toen Evelyne en ik naar de kamer liepen hoorden we iets grommen. Je raad het al het was meneer de baviaan. Hij liep het hele stuk achter ons aan en opeens ging hij keihard rennen. Ik dus ook en ik rende zo hard als ik kon naar de deur. Toen ik net de deur open maakte en achterom keek zag ik de aap vlak achter me. Snel gooide ik de deur dicht. Evelyne kwam via de andere deur en toen we die eindelijk open hadden stond de baviaan daar. Snel Evelyne erin en de baviaan bleef buiten. Evelyne en ik durfden niet meer naar buiten. Toen we eindelijk om 17:03 de moed verzameld hadden zag ik weer iets bewegen. Ik schrok mij dood maar gelukkig was het de gids die kwam kijken waar we bleven. Hierna heb ik de baviaan gelukkig niet meer gezien, maar ik heb mooi wel een sprint wedstrijd tegen een baviaan gewonnen;)

Zondagnacht begon de terugreis alweer om 03:30. We gingen eerst naar Tamale waar we om 08:30 uur aan kwamen. Daar zochten we de bus naar Accra, maar die zat vol. Al redelijk gestrest zochten we verder. Totdat een ander meisje die we kenden van dit weekend een jongen aanwees die ons kon helpen. Hij wist nog een andere oplossing en inderdaad dat lukte ook. Wij zaten in een soort trotro en dachten dat we zo de komende 16 uur zouden zitten. Onderweg, terwijl de driver aan het tanken was hebben Evelyne en ik snel allebei twee pakken koekjes gehaald. Ik was al 6 uur op en had nog niets gegeten en dat kan niet als je Iris heet! Na zes uur stopten wij in Kumasi. Daar bleek een grote touringcar te staan waar wij zo in konden stappen. Dat was heel fijn. Deze rit duurde nog 5,5 uur dus rond 21:30 stonden wij in Accra. Dat was 5,5 uur eerder dan gedacht!! Daar namen we een trotro naar Kaneshie en vandaar weer één naar Swedru. In Swedru vonden we een taxi die ons naar het kindertehuis wilde brengen. Hij vond onderweg de offroad richting het tehuis wel heel spannend maar hij heeft ons toch veilig uitgebracht. Zo waren wij iets na 12 uur en na iets minder dan 22 uur reizen weer thuis.

Maandag was ik gewoon weer om 5:15 wakker, laat naar bed of niet dat is vaste prik. Ik ging lekker ontbijten, want gister heb ik de hele dag koekjes gegeten en niets anders. Ik lustte dus wel iets inmiddels :) Na het ontbijt hielp ik de kinderen in hun uniformen en vroegen ze of ik mee ging naar school. Dat leek me na de reisdag van gisteren dan weer niet zo'n goed idee dus ik bleef thuis. Eerst lekker gelezen (heb Mannen die vrouwen haten uit!) Daarna alle kleding die ik de komende week nog aan wil gewassen :) toen de kinderen thuis kwamen heb ik lekker met de kinderen gezeten en weer geholpen met leren voor een toets. Het was fijn om na zo’n lang (maar supervet) weekend weer lekker thuis bij de kinderen te zijn. Daar moet ik deze week nog maar even flink van genieten:)

Zo dit was dan mijn laatste blog vanuit Ghana. Volgende week komt er nog 1 over de laatste week, maar die schrijf ik dan vanachter de laptop in Woudenberg. Ik kan het mij nog steeds niet voorstellen dat ik volgende week al thuis ben en ergens wil ik dat ook niet. Ik ga nu nog even volop genieten van het leven hier. Zodat ik zoveel te vertellen heb volgende week, dat het lijkt alsof ik nog steeds hier ben!!

Tot snel!
Liefs Iris.

O Ja, het voetbalveld kan helaas niet doorgaan. Ik ben nu bezig met een ander klein veldje op een andere plek. Hou jullie op de hoogte!!

Week 4 - Wat gaat de tijd snel..

Goedemiddag allemaal!

Het is vandaag 2 december, dat betekent dat ik vandaag precies een maand geleden aan dit avontuur begon. Alles was toen nog onbekend en spannend. Nu voelt het allemaal alweer zo vertrouwd. Als ik zeg dat ik naar ' huis' ga, ga ik naar de opvang, ga ik naar school dan bedoel ik meekijken en gymles geven op een basisschool en heb ik zin in een flinke lunch dan is dat een lekker vol bord warm eten in plaats van mijn boterhammen met kaas (al zijn die ook van harte welkom). Het voelt gek dat iets in zo korte tijd zo vertrouwd voelt, maar dat is natuurlijk wel een goed teken! Ik heb het hier onwijs naar mijn zin en 15 december komt heel dicht bij en dat is tegelijkertijd heel fijn (kan ik iedereen weer zien), maar aan de andere kant bevalt het hier nog prima (helemaal als ik hoor hoe koud jullie het hebben;))

Laat ik gewoon weer bij het begin beginnen, dan blijft het in ieder geval lekker overzichtelijk!!
Er was deze week nog steeds geen les, omdat de sportteams een groot toernooi hadden. Het leek ons heel leuk om even te gaan kijken en dus gingen wij met Tom en Annokye mee. Er was zat plek in de bus zeiden zij dus Evelyne en ik verwachtten een grote bus. Maar naar 1,5 uur wachten kwam er een 12 persoonsbusje aanrijden waar dus ongeveer 3 voetbalteams in moesten passen (Tom had al nummer 16 dus er waren ook aardig wat reserves) en wij dus. Nou heel het busje volgeladen en ongeveer de helft stond nog buiten. Wij gingen wachten tot dit busje weer terugkwam. Toen hij terugkwam mochten wij er als eerste in. Daarna werd het tot aan de nok toe volgeladen. Ik telde alleen de voorste rij (waar er drie kunnen zitten) en onze rij (plek voor 4) en telde er al gauw 20, er waren nog twee rijden... Met minstens 40 man in het busje reden wij naar het dorp. Held als dat ik ben dacht ik natuurlijk steeds dat we om gingen vallen, wat de rest dan wel weer grappig vond. Toen we bij het toernooi aankwamen was het echt heel leuk om te zien. Het was heel groot en er waren veel verschillende dingen te zien. Vandaag was er Netball (soort korfbal/basketbal, maar dan anders), volleybal en voetbal. Eerst keken wij naar het team van ' onze' school die wonnen dik en speelden de tegenstander weg, dat was een lekkere binnenkomer. Inmiddels was ook de wedstrijd van Tom en Annokye begonnen en die was een stukje spannender. Uiteindelijk werd de wedstrijd beslist door middel van strafschoppen en weer won onze school en daarom speelde zij vrijdag de finale (die ze helaas hebben verloren, maar zoals ze zelf trots zeggen: Maar we zijn wel tweede!! Dat is in ieder geval een mooie insteling:)). Uiteindelijk hebben we ook nog bij netball en een andere wedstrijd gekeken. Ondertussen sprokkelde we onze lunch bij elkaar door allemaal plaatselijke koekjes en hapjes te proeven. De een lekkerder dan de ander, maar was wel leuk!! Rond twee uur gingen wij weer weg en 's middags hebben we gewoon lekker met de kinderen gespeeld.

Vrijdag hebben we eerst weer lesgegeven. Ik aan Class 1, 2 en 3 en Evelyne aan KG1 en 2. Bij mij stond er engels en topografie op het programma. Dat vonden ze wel erg lastig, maar vlaggen natekenen en het juiste land erbij opschrijven vonden ze wel heel leuk. Het enige jammere was dat het een Duitse kaart was dus alle kinderen schreven de duitse namen op;) Engels en schrijven ging ze gelukkig iets gemakkelijker af. 's middags zijn Evelyne en ik op weekend gegaan. Wij hadden een flink druk schema in Cape Coast. Daar waren veel leuke dingen te zien en allemaal bij elkaar in de buurt. Nadat onze spullen op de kamer lagen gingen we naar Cape Coast Castle. Dat is een slaven Ford aan de kust. Portugese (en Nederlanders, Engelse etc) kwamen daar heen met producten van plantages, zij ruilden deze voor slaven. Deze slaven gingen naar Amerika om te werken op de plantages en de producten daarvan werden weer gebruikt om nieuwe slaven op te halen. In het ford waren de slaven dus aan het wachten op de boot, waarneer zij dat 'wachten' overleefden dan waren zij sterk genoeg om op de plantages te werken. Was mooi en indrukwekkend om te zien! ' s avonds heb ik heerlijk een cheesburger met patatjes gegeten, wat was dat lekker zeg!!

Vrijdag begonnen wij vroeg aan onze trip. Het duurde alleen lang voordat wij een taxi konden vinden, want elke taxichauffeur meende dat daar geen taxi's waren en dat zij dus heel de dag met ons mee moesten. Of wij even 160 cedi wilden betalen (40 euro, dus 20 pp. In Nederland niet veel voor een taxi die je overal heen brengt, maar hier echt belachelijk). Wij wilden niet dat er iemand heel de dag op onze lip zat en op ons zaten te wachten en het was te duur dus zeiden we nee. Toen opeens was de prijs 120 cedi. Dus ik zei ja daaag als je binnen 3 minuten 40 cedi kan zakken ben je me nog veel meer aan het belazeren (ik heb goed op gelet tijdens je verhalen Nick!) dus hebben we vriendelijk bedankt. Uiteindelijk hebben we alles gezien en nergens lang op vervoer hoeven wachten en waren wij samen in totaal ongeveer 50 cedi kwijt. Stukke beter dus dan 160:) Wij begonnen vandaag in Kakum National Parc. Daar deden wij de canopy Walk. Dan loop je over een dunne touwbrug tussen de boomtoppen. Doodeng was het en als ik alleen was had ik het niet gedaan, maar we waren in heel een groep met allemaal onbekende dus ik was heel stoer en deed alles gewoon zonder te huilen;) (oke oke ik heb wel een paar keer geroepen dat ik het nu echt niet meer leuk vond en dat het echt niet goed kon gaan, maar verder was ik stoer). Na de Canopywalk namen wij de trotro naar Monkey Forest. Dit was een heel klein apenboederijtje (soort kinderboerderij maar dan met apen). Daar kregen wij een rondleiding van een jongen die daar werkt. Het was leuk om te zien hoe hij met de apen omging en wat hij allemaal kon vertellen. Uitendelijk kregen we nog een glas cola van de eigenaar. Dit was een rasechte Rotterdammer dus dat was wel even grappig! Hebben het even gehad over Nederland en waarom hij al 11 jaar daar woont en daarna zijn wij door gegaan naar de volgende stop: Hans Cottage. Daar was een restaurant met een vijver erom heen. In die vijver zwommen krokodillen. Ik had verwacht dat we krokodillen zouden zien tijdens het eten, maar die waren er niet (of zaten onder water). Een chagarijnige vrouw die daar werkte zei dat we vijf cedi moesten betalen om de krokodillen te zien. Wij dachten dat we er meer zouden zien dus toen we foto's hadden gemaakt van die krokodil vroeg Evelyne of er nog meer waren. Het antwoord was: Je wilde toch een krokodil zien? Nou dit is een krokodil, met andere woorden en nu wegwezen;) Achjaa het was toch al laat en we hebben iig een krokodil gezien van ongeveer 3 meter afstand (ik durfde niet dichterbij;)). Inmiddels was het al laat en dus moesten wij door naar onze laatste stop: Elmina Castle. Dit is ook een slavenford en dit is de grootste van West Afrika. Het verhaal was hetzelfde als bij Cape coast castle, maar weer was het mooi om het te zien. Daarna was het alweer 17:00 geweest dus moesten we heel snel terug naar ons hotel om onze tas te halen en terug te gaan naar het kindertehuis, want we zouden thuis eten. Uiteindelijk 3 Trotro's later (en een dikke file..) kwamen we om half 9 helemaal gesloopt aan in het kindertehuis. Gelukkig hadden we gesmst dat een broodje pasta ook prima was dus we konden lekker op ons bed wat broodjes eten als avondeten:)

Zondag is Evelyne opgehaald door Tina, want Evelyne heeft deze week haar introductie in Accra. Die zou ze eigenlijk vorige week hebben, maar toen was zij de enige en deze week kwam er nog een vrouw dus kunnen ze hem samen doen. Ook kwamen er nog twee Zweedse meiden langs. Zij hebben het kindertehuis gedoneerd en wonen nu ook in Ghana geloof ik. Verder heb ik de rest van de dag met de kinderen gezeten en af en toe even op mijn kamer. Het was voor mij nog gewoon een weekenddag dus dan kan dat ook wat vaker!

Maandag moesten de kinderen weer naar school. Ik had bedacht dat ik gymles wilde geven aan Class 1 en mee wilde kijken met een andere klas dan KG 2, omdat ik ook andere klassen wil zien. Ook had ik bedacht dat ik dit gewoon ook ga doen ook al is er geen leraar bij KG2. Ik heb nog maar twee weken en ik moet mijn rooster niet laten bepalen door die lerares, hoe vervelend dat ook is voor die kinderen. Dus dat heb ik gedaan, tot 10:00 heb ik meegekeken met Class 2 en na de pauze heb ik gymles gegeven aan Class 1. De lessen in Class 2 waren echt heel leuk en anders dan wat ik tot nu toe heb gezien. Hij was heel gezellig met de kinderen en gaf ook een uitgebreidde introductie voordat de kinderen zelf aan de slag gingen. Ook kon er af en toe gelachen worden en misschien wel het belangrijkste hijsloeg ze niet!! Wat een verademing om deze manier van les geven ook te ervaren! De gymles in Class 1 ging natuurlijk weer wat stroef, maar uiteindelijk vonden zij het heel leuk en hebben we touwtje gesprongen en het lijnenspel gedaan (even leek tikkertje te gaan lukken, maar op het laatst ging het toch weer mis..).

Vandaag wilde ik meekijken in Class 1, maar die hadden eerst geen lerares. Die bleek later wel gekomen te zijn, maar dat heb ik gemist. Dus vandaag wel weer een ochtend in KG2. Na de pauze heb ik eerst deel 1 van KG2 gym gegegeven. Zij waren heel vervelend en ik heb er zelfs drie naar de klas gestuurd. Het tweede deel van KG2 waren dan wel weer heel leuk en die les was heel leuk! 's middag was de lerares van KG2 naar de bank dus die was er niet. Maar ook de docenten van de andere klassen zaten buiten, dus ik heb KG2 ook lekker buiten laten spelen. Gelijk uit school ben ik hier heen gegaan en dus zijn we de week alweer rond!!

Morgen heb ik de laatste schooldag van deze week, want donderdag hebben Evelyne en ik al weekend!! Wij gaan dan naar Mole, dat is een national Parc in het noorden van Ghana. We moeten er flink voor reizen (donderdag ochtend gaan en vrijdag rond 12:00 in het park), maar ik heb er onwijs zin in. We gaan op safari met olifanten en apen, hebben een zwembad in het hotel en gaan het 'echte' afrika zien (de huisjes van leem met rieten daken). Daar kijk ik echt onwijs naar uit.

Verder ben ik druk aan het kijken wat ik met mijn sponsorgeld kan gaan doen. Wij zijn nu bezig om te kijken of ik een voetbalveld kan sponsoren voor naast het kindertehuis. Dat zou super zijn en dan ben ik helemaal blij (en gymlessen gegeven en een voetbalveld!!). Nu duimen dat het binnen mijn budget valt!

Tot volgende week!!

Liefs

Iris

week 3 - alweer op de helft!

Hallo allemaal,

Pff was ik net al lekker aan het typen valt de elektriciteit uit. Nu nog maar een half uur over en alles is weg, moet dus even flink vaart maken. Gister probeerde ik ook al een blog erop te zetten, maar toen ik aankwam bij het internetcafe lag de electriciteit eruit, want het had geregend.. We hadden het kunnen weten. Vandaag waren we vol goede moet, want het had immers niet geregend, maar helaas..

Laat ik bij vorige week beginnen. Op woensdag kon ik eindelijk mijn eerste gymles geven. Ik begon met de eerste helft van kindergarden 1. Een klas heeft gemiddeld meer 40 kinderen dus leek het mij beter om de klassen te splitsen. Ik probeerde eerst tikkertje uit te legen. Vol goede moed begon ik met het plaatje. Samen met myrthe en twee kinderen deden wij het voor. Ondertussen probeerde ik het uit te leggen. Bij de vraag of zij het begrepen knikte zij enthousiast ja. Dus gingen wij beginnen. Toen ik de tikker vrij liet renden alle kinderen tegelijk op myrthe af. Haar had ik immers ook getikt tijdens het voorbeeld. Na nog wat onhandige pogingen om het spelletje uit te leggen ging ik door naar het volgende spelletje op mijn lijstje. Het lijnenspel. Er zijn 4 lijnen en wanneer ik roep lijn 2 rennen de kinderen daar heen, roep ik lijn 3 rennen zij naar lijn 3 etc. Ook hier kwam ik erachter dat zij het alleen begrepen als ik meeren. Zij nemen alles heel letterlijk en kopieren precies wat jij doet. Dat is ook hoe zij het in de klas leren. De leraar dreunt een zin op en de kinderen zeggen die heel vaak na (A computer is a machine that makes work easily en faster, a computer is a....). Dit was heel duidelijk te zien tijdens de gymles. Nou ben ik de beroerdste niet dus enthousiast rende ik mee. Later gingen we nog hinkelt naar de verschillende lijnen, als tijders, springend, huppelend, achteruit etc. De kinderen vonden het leuk en deden leuk mee. Dat mijn rug ook kleddernat was na de eerste les namen we dan maar voor lief:) Als afsluiting hebben we nog over een springtouw heen gesprongen als ' rivier' . Dit vonden de kinderen leuk en kenden ze ook al!! Met de andere helft van KG1 en met de twee delen van KG2 heb ik hetzelde gedaan (ik heb zelfs steeds tikkertje geprobeerd, maar helaas ook bij KG2 ging het niet). Woensdagmiddag heb ik samen met Myrthe een jurk gekocht voor de bruiloft. Ik voelde me ontzettend ongemakkelijk in al die jurken, maar toch moest ik er 1 kiezen. Dit is uiteindelijk ook wel gelukt, maar laten we zeggen dat ik er nog een beetje aan moet wennen

Donderdag heb ik de juf geassisteerd in de klas omdat de sportvelden bezet zouden zijn. Vrijdag zou ik class 1 gymles geven, maar er werd vrij weinig les gegeven. De juf van KG2 zat beans te eten met een leerling en de klas was voornamelijk aan het vechten. Om 9:30 was er nog geen les gegeven en ging iedereen naar buiten om te kijken bij de selectie van de sportteams. Dit werd niet gedaan door te kijken naar kwalitiet, maar door te kijken naar gewicht. Iedereen moest op de weegschaal en wanneer je buiten de schaal viel lag je uit het team. De meiden met een stevige boezem hadden dus een probleempje! Ik heb het hier met een leraar over gehad en verteld dat het mij slimmer lijkt om te beoordelen op kwaliteit en inzet (flinke billen in de verdediging van je voetbalelftal kan immers ook geen kwaad lijkt mij), maar nee zij hadden duidelijk een andere visie. om 11:00 konden de kinderen naar huis om te eten (regering had de school niet betaald dus er was geen eten op school. O,ja ze hoefden ook niet meer terug te komen, want we gingen niet veel mee doen.... Lekker kort dagje dus. 's middag kwam Inge van Helping Hands(een ander kindertehuis) ook nog even langs dus dat was gezellig.

Zaterdag was de dag van de bruiloft. Om 7:00 werden wij opgehaald door Tina. Daar zat ik dan in mijn jurk (waar ik nog steeds niet aan gewend was..). Maar het was wel heel leuk om te zien. Eerst zaten wij ergens bij een huis van iemand onder een partytent. Daar begon een traditionele ceremonie. Eerst vertelde de vader van haar en van hem iets en daarna werden alle gasten voorgesteld (ook wij!). Daarna kwam de bruidegom. Een poosje later kwam ook Charlotte binnen. Ik herkende haar bijna niet zo anders zag zij eruit. Ook was zij heel gespannen. Zij moest een paar keer wat zeggen en daarna ging ook zij zitten. Nadat deze ceremonie afgelopen was gingen wij naar de kerk. Daar duurde het een poos voordat de kerk vol was en het bruidspaar kwam. Deze tijd werd volgemaakt met met muziek en dans. Charlotte kwam met haar vader binnen en werd weggegeven. Toen zij zaten werd er een bak neergezet en ging iedereen dansend richting die bak om geld te geven voor de kerk. Na dit tafereel moesten wij helaas gaan, omdat Myrthe naar het vliegveld moest. Wel was het heel leuk om te zien en hebben wij een leuke indruk opgedaan. Toen myrthe weg was heb ik even lekker mijn kamer opgeruimd en ook de douche. Hierna heb ik heerlijk een avondje op bed gelegen en muziek geluisterd en wat gelezen. Dat was echt even een lekker avondje, want al de andere avonden zit ik bij de kinderen totdat ik naar bed ga. Af en toe even rust is ook nodig. Dit had wel tot gevolg dat 1 van de moeders die daar werkt de volgende morgen om 6:30 in mijn kamer stond om te vragen of het goed ging. Ze had mij nog niet gezien vanmorgen (normaal ben ik er 6:15 uit) en in combinatie met mijn relax avond daarvoor dacht ze vast dat er iets was . Wel lief dat ze dan gelijk komt controleren. Rond 9 uur waren alle kinderen aan het wassen. Zij hadden allemaal een stapel gekregen en dat moest af. Ik ben een paar kinderen gaan helpen, want ik vond het sneu om alleen toe te kijken ook al was het mijn weekendsdag. Dit deed ik natuurlijk weer veel te enthousiast en daarom had ik mijn vingers weer openliggen na 2 uur wassen. Ik krijg hun techniek ook maar niet onder de knie dus moet nog meer oefenen denk ik. Rond 11:00 kwam de nieuwe vrijwilligster, Evelyn. Het was gelijk gezellig dus ik was blij dat ik met haar nog 3 weken door mag brengen. De rest van de dag hebben we met de kinderen gespeeld en op de kamer gezeten.

Maandag hoefden de kinderen niet naar school. Net zoals derest van de week. Maar dit keer hadden ze echt een goede reden....komt ie: De sportteams van de school hebben een toernooi en een ander dorp. De leraren willen hier gaan kijken en daarom hoeven de andere kinderen niet naar school. Logisch toch! Ook al hebben die andere klassen helemaal geen sport en zitten ze al helemaal niet in een team, toch mogen ze lekker thuis blijven. Tina had ons wel gevraagd om de kinderen thuis les te geven dus dat hebben wij gedaan. Evelyne aan class 1,2,3 en ik aan nursery KG1 en KG2. Dit was wat chaotisch (de kinderen zijn niet gewend van ons les te krijgen), maar ze hebben in ieder geval wat gedaan! Verder hebben we de kinderen geholpen met schoonmaken en afwassen en gewoon gespeeld met de kinderen. Als lunch kregen wij Frufru. Ze had gevraag of wij dat wilde proberen en natuurlijk wilde wij dat. Ik had het al wel geproefd en wist dat het niet lekker was, maar wilde het wel graag nog een keer proberen. Ik heb diana geholpen met maken en zo trots als een pauw zette zij het voor onze neus. En inderdaad lekker was het neit. Het is soep (heel scherp, maar de smaak is goed) met een grote rauwe deegbal erin. Die is wat glibberig en de structuur is niet lekker. Evelyne en ik waren een goede reden aan het bedenken om te vertellen waarom het iet lekker was, wnt wij wilde haar niet teleurstellen (dat had ik de avond daarvoor al gedaan toen ik de planteen echt niet meer weg kreeg). Wij kwamen gewapend met een goede zin aan bij diana toen zij gelijk zei: im so glad that you tried it!! Ze vond het dus gelukkig helemaal niet erg.

Dinsdag hebben wij eigenlijk hetzelfde gedaan als maandag. Behalve dat wij dan ook naar Swedru zijn gegaan, maar daar kwam ik alleen met nieuw beltegoed vandaan (we waren dus niet helemaal voor niets geweest).
Vandaag hebben Evelyne en ik de klassen omgeruild. Zij deed dus Nursery, KG 1 en KG2 en ik deed class 1,2,3. De oudste kinderen vonden het te moeilijk vandaag. Zij snapte niet wat verhaaltjessommen waren en ook procenten hadden zij nog niet gezien. Wel hebben zij allemaal erg hun best gedaan.

Zo dit was het wel weer voor deze keer. Nadat de stroom er twee keer afgeweest is ben ik blji dat het toch nog gelukt is! Dit weekend ga ik weer richting cape coast, maar dit keer om vanalles te gaan zien. Dinsdag heb ik weer genoeg te vertellen dus!!

Liefs

Iris

week 2

Goedemiddag allemaal!

Hier dan alweer mijn tweede blog. Mijn toestenbord van de computer in het internetcafe werkt niet naar behoren dus sorry voor de typfouten (ga het niet nalezen).

Er is weer een hoop gebeurd de afgelopen week. Dinsdag kwam ik aan op school en was er weer geen leraar. Ik begon er een beetje moedeloos van te worden maar heb toch geprobeerd om er voor mij en voor de kinderen het beste van te maken! Ik heb met ze gezongen, het alfabet geoefend en geprobeerd om met ze de vormen uit te beelden (in een cirkel gaan staan etc.). Ook zijn we naar het veld gegaan om te voetballen (dat is natuurlijk meer mijn ding:)). Woensdag was ik onderweg naar school met een aantal kinderen. wij waren er bijna toen er een aantal van ons die al op school waren terug kwamen rennen: 'Er is een teacher in KG2, een teacher!!' Voor hen was het dus net zo'n verrassing als dat het voor mij was, maar och wat was ik blij!! Eindelijk gewoon even een dagje toekijken hoe zij het deed zonder dat ik mijzelf in het zweet liep te werken zonder enig resultaat. Ik moest toen wel een beetje lachen wat ik zag. Het tempo waarmee zij werken ligt zo laag dat het bijna genant wordt. om 8 uur begint school, maar na een kwartier komt de juf pas. Die roept naar een paar kinderen dat ze haar spullen op moeten halen. Dus drie kinderen naar het huis van de juf om allemaal dozen, de handtas van de juf en haar slippers op te halen. weer een half uur later heeft zij alles uitgepakt en ongeveer om 9 uur begint zij met de les. De kinderen moeten allemaal de letters NA opschrijven totdat de pagina vol is. Na de pauze moesten zij ook nog 1 t/m 10 opschrijven en dat was het voor vandaag. S middags spelen zij vaak buiten (zonder dat de juf weet of ze uberhaupt op school zijn), want dan zijn ze moe. Best lekker dagje zo voor groep 2/3;)). Donderdag ging eigenlijk net zo. Ik heb de juf voornamelijk geassisteerd wat ik voor nu (na de afgelopen twee dagen) een prima rol vind. Vrijdag ontstond er wat verwarring in het kindertehuis. De oudere kinderen hadden sport en sommige zeiden dat daarom de kleinste ook niet naar school hoefden en andere zeiden weer van wel. Om zekerheid te krijgen ben ik maar naar school gelopen en heb ik het gevraagd en inderdaad Class 2,3,4 en 5 hadden sportdag dus ook nursery, kg1 en kg2 hoefden niet naar school, logisch toch??

De middagen heb ik lekker met de kinderen gespeeld. gewoon gezellig zitten, helpen met hun huiswerk of lekker knuffelen. Ook ben ik 1 middag met de oudste jongens gaan voetballen bij school. Dat was ook heel leuk! Nu gaan een paar jongens elke middag voetballen met hun nieuwe vrienden op school. Ik ben niet meer perse nodig, maar toch iets in gang gezet:) Vrijdagmiddag kwam Inge (een vrijwilliger bij Helping Hands) nog even langs om bij mij te komen kijken en om af te spreken wat wij het weekend gingen doen. Dat was ook even gezellig!!

Het eten hier is ook lekker. Niet altijd even gevarieerd, maar zij doen erg hun best. Planteen (gebakken banaan) heb ik vorige week heel veel gehad. Dat is opzich best wel lekker, maar nu hoef ik het de komende tijd niet meer hoor!! Verder is jalov (rode rijst) heel lekker en ook de noodles en de beans zijn altijd welkom. Ook krijgen wij vaak fruit (ananas of watermeloen), dat is ook erg lekker!

Het weekend ben ik lekker naar het strand geweest met Inge, een belgisch meisje en twee zweedse. Dat was ook heel gezellig. Gewoon lekker relaxen en even geen 32 kinderen om je heen 24/7, want dat merk je wel. Om 5 uur wordt ik wakker van de kinderen. om 6.15 ga ik mijn bed uit en om half 8 ' s avond lig ik er vaak al weer in, zo moe ben ik dan. Dat is iets wat ik mij thuis helemaal niet kan voorstellen, zo vroeg!!!!

Maandag ging ik weer vol goede moed naar school, er was immers een docent. Helaas niets is vanzelfsprekend in Ghana dus ook niet een docent die er alle dagen van de week is. Tot 10:00 heb ik de klas gedaan (gesport en steentjes gezocht voor de opdracht met het tellen na de pauze, ja ik begin in het ghanese ritme te komen) en na de pauze kwam een docent mij weer helpen met de rekenopdracht en met wat liedjes. 's middags hebben de kinderen eerst buitengespeeld (ook dit heb ik van de lerares geleerd) en daarna hebben ze verhalen verteld. Bij mij ging dit echter maar drie minuten goed, dus die docent kwam mij weer even helpen (hij spreekt wel de taal dus dan is communiceren iets makkelijker). Dinsdag was er weer geen docent. Myrthe was weer terug dus samen wilde we de les gaan geven. Ik liep naar de headmaster en vroeg waarom er nooit een lerares is op maandag en dinsdag en of ik krijtjes mocht hebben. Hij was alleen al bij de eerste helft gestopt met luisteren. Wat bleek, de lerares had getekend die morgen voor aanwezigheid en is toen weer naar huis gegaan. Dat is natuurlijk ook een manier! Dus de headmaster boos richting het huis van de juf en kwam met juf terug. Vervolgens gingen zij staan ruziemaken in de klas en begonnen zij allebei naar mij te wijzen. Helaas kon ik niet precies volgen wat ze zeiden want het was in Twi. Zij vroeg aan mij of ik tegen de headmaster had gezegd dat ze er niet was. Ja zeg ik, ik wilde krijtjes halen want ik had niets en vroeg gelijk waarom je er niet was (geen hele gekke vraag dacht ik zo). Die uitleg accepteerde ze en ze ging verder met de headmaster. Was wel grappig om naar te kijken. Uiteindelijk gaf zij gewoon les. In de pauze hoorde wij dat de leraren een soort vergadering hadden in een ander dorp en dat de kinderen dus om 11 uur gingen lunchen en daarna naar huis mochten. Ook weer zo typisch, in Nederland plannen ze de vergaderingen buiten de lestijden, maar in ghana moet dat vanaf half 12. Lekker vroeg naar huis dus.

Verder klets ik veel met een docent op school over de verschillen tussen Nederland en Ghana. Hij vroeg of ik in een dorp of een stad woonde. Ik vertelde dat Woudenberg in Nederland wel echt een klein dorp is (daar is iedereen het wel over eens denk ik zo toch;)). Hij vroeg of wij aangesloten waren op water en licht en of er een politiebureau was. Ja zeg ik dat hebben we allemaal. Nou dan ben je toch geen dorp. Hier hebben de dorpen geen politiebureau en geen water en licht. Ik heb toen maar uitglegd dat in Nederland iedereen, die in een huis woont, water en licht heeft eigenlijk. Verder vroeg hij hoeveel huur gemiddeld kost. Ik zei dat je dan in de stad min. 600 euro per maand kwijt bent (gokte maar wat voor niet studenten, zal misschien in sommige steden in nl minder zijn en soms meer). Ik vertelde dat dat ongeveer 2400 Cedi is. Hij zei dat hij 20 cedi per maand aan huur moest betalen, dat is dus 5 euro. Ik vertelde dat je daar in Nl helemaal niets voor kan huren en hooguit een tijdsschrift kan kopen. Oja papa en mama hij vond het ook maar raar dat jullie geen auto en zo voor mij betaalde. Totdat je in Ghana getrouwd bent en een fatsoenlijke baan hebt betalen je ouders alles voor je (maar dan ook echt alles hihi). Wel heel leuk om die verschillen te horen!!

Verder vermaak ik mij prima hier en heb ik het heel erg naar mijn zin, ondans wat kleine strubbelingen (er mist helaas geld uit mijn koffer dat is natuurlijk minder). Ik vind de kinderen onwijs leuk en de dagen gaan heel snel. Komend weekend ben ik alweer op de helft.

Nou dit was het wel weer voor deze week. Volgende week ga ik hier waarschijnlijk weer heen dus dan zal ik weer wat erop zetten!!

tot snel! liefs,

Yaa Iris (ik ben toch op donderdag geboren papa en mama? Dan is mijn ghanese naam namelijk Yaa! ;))

De eerste week

Akwabaa oftewel welkom,

Wauw dat was een bijzondere eerste week. Veel verschillende dingen 
gezien en meegemaakt. Dus laat ik bij het begin beginnen:)

Zondagavond kwam ik aan in Accra. Toen ik daar naar buiten ging om 
het bordje met Travel Active te zoeken zag ik twee rijen dik mensen 
staan (zelfs dranghekken). Allemaal met een bordje of vragend of ik 
een taxi wilde. Loop ik daar als blank meisje met een backpack op 
mijn rug en een rugtas op mijn buik. Helaas kon ik het juiste bordje 
niet vinden. Dus heb ik tien minuten tussen al die dringende mensen 
gelopen om vervolgens nogmaals (en tegen het verkeer in) tussen al 
die mensen met bordjes te lopen. En ja hoor daar was het goede 
bordje. Vervolgens zijn wij naar het vrijwilligershuis gereden. Ik 
was samen met nog een Nederlandse en een Zweedse.

De volgende dag begon het programma van de oriëntatie om 7 uur met 
ontbijt. Daarna kregen wij een les over ghaneze gebruiken, hygiéne en 
een korte taalcursus. Twi heeft af en toe een beetje dezelfde klank 
als chinees(als ik het uitspreek) dus dat was geen succes, maar wel 
heel leuk hihi. Na de taalles zijn wij geld gaan wisselen. 's Middags 
hebben wij djembé les gehad en dansles. Helaas waren mijn heupen 
niet zo soepel al die van de leraar(jawel het was een man en soepeler 
in de heupen dan ik, haha). Maar dat maakte het voor de omstanders 
des te leuker. 
Helaas heb ik al de foto's van Wim (Belgische jongen) op mijn camera 
en hij die van mij, per ongeluk onze cameras omgewisseld..;). Na de 
dansles gingen we nog even naar het strand. 
Helaas was de stroming zo sterk dat ik er met mijn toen nog pijnlijke 
en blauwe enkeltje niet meer uit zou komen dus ik ben op de kant 
gebleven.

De tweede dag begon weer om 7 uur. Daarna kregen we weer les van Tina 
(zij regelt alles in Ghana). Zij vertelde hoe we met de gastgezinnen, 
werknemers van het kindertehuis om moesten gaan en wat we wel 
kunnen zeggen en wat niet (wij nederlanders zijn soms blijkbaar iets 
te direct;)). 's Middags zijn wij nog naar wat markten geweest. Die 
waren druk, vol en chaotisch. Maar wel super grappig om een keer 
te zien! 's Middags zouden wij naar een internetcafé gaan maar helaas 
stond het zo hard te regenen dat dat niet ging. De straten waren 
riviertjes geworden dus het was niet te doen. 

Woensdag was eindelijk de dag dat ik naar mijn peoject ging. Ietwat 
gespannen stapte ik om half 11 in de auto. Om 11:30 waren wij bijna 
bij de opvang, maar ik zit bij het kindertehuis van Tina dus ik moest 
mee tot alle vrijwilligers het busje uit waren. Dus eerst naar 
helping hands, daar gingen Inge en Wim eruit. Vervolgens naar het 
gezin van Anja (nadat we geluncht hadden en een paar anderen hadden 
opgehaald). Toen weer terug naar mijn project. Om 15:00 was ik einde-
lijk daar. Het was wel even wennen maar de kinderen zijn super lief 
en heel behulpzaam. Alle ouderen hebben een jonger kindje waar zij 
op moeten passen. En er is ook rooster voor de wc's. Ook helpen de 
kinderen met vegen, de was, de afwas en koken. Zij zijn allemaal druk, 
welke leeftijd zij ook hebben. Gelukkig kan ik wel helpen met bijvoor-
beeld de afwas. 

De eerste dagen hadden de leraren staking dus alle kinderen waren de 
hele dag in het huis. Dat was wel gek binnenkomen, want heel de 
structuur was weg. Mirthe, Elise (twee andere vrijwilligers) en ik 
zijn op vrijdagochtend al op weekend gegaan omdat wij niet zoveel 
konden doen. Wij zijn toen naar het Oasis Beach Resort geweest. Een 
lekker hotel vlak naast het strand. Waar je voor twee nachten 12 euro pp 
betaald en dan heb je dus je eigen ingang naar zee. Super chill. 
Zondag kwamen we terug. Tijdens het weekend hebben we niet veel 
bijzonders gedaan. Een beetje gegeten, souvenirs gekocht, op het 
strand gelegen en weer gegeten. 

Nu is het inmiddels maandag en gaan de kinderen weer naar school 
(gelukkig!). De kinderen zijn verhuist en gaan nu naar een nieuwe 
school. Helaas zijn de nieuwe school uniformen er nog niet. Dus 
iedereen oude uniform aan en hup naar school. Toen we daar aan-
kwamen en alle kinderen hun klas hadden gewezen verdeelde Mirthe 
en ik ons over de klassen. Ik wachtte voor vijf minuten maar er was 
geen leraar. Ik vroeg aan het hoofd van de school waar de leraar was 
maar die bleek ziek. Weer een paar minuten later kwam hij met 
krijtjes aan en vertelde dat ik de lerares was die dag. Dus stond 
weer dat blanke meisje met een krijtje in haar hand voor een bord te 
kijken naar een klas wat nagenoeg geen engels sprak en geen boeken 
had. Ik had geen idee wat ik moet doen dus haalde ik Mirthe 
op in een andere klas. Samen hebben wij geprobeerd les te geven. 
Wij slaan alleen niet met de stok (de leraren wel) dus luisteren ze 
een stuk minder goed. Ook hadden we geen idee wat we ze moesten 
leren. Maar we hebben ons best gedaan:) 's Middags ging ik alleen 
naar school (wij lunchen thuis en de kinderen op school). 
Helaas regende het heeel hard. Dus doorweekt en buiten adem kwam ik 
aan op school. De klas zat al op mij te wachten dus ik kon gelijk be-
ginnen. Uiteindelijk kwam een andere man(ik denk een leraar van een 
andere klas) mij wel een beetje helpen. 

Uit school ben ik mijn schoenen gaan wassen, want alles veranderd in 
1 grote modderpoel hier rondom de opvang. Verder heb ik de kinderen 
geholpen met hun huiswerk, spelletjes gedaan en foto's gemaakt met 
ze:) 

Wanneer het niet regent ga ik met de kinderen voetballen en andere 
activiteiten beginnen, maar dat is nog niet gelukt omdat de regen 
alles zo modderig maakt. Ook ben ik druk aan het kijken wat ik met 
het sponsorgeld ga doen. Ik zat te denken aan sportkleding, 
voetbaldoeltjes(ik ben van project veranderd vlak voor vertrek en 
hier hebben ze nog geen veld), hockeysticks,tafeltennis tafel etc. 
Het zijn alleen nog maar ideeën dus als iemand nog een leuk idee 
heeft dan hoor ik die graag!

Nu ga ik mij weer storten op de namen, want het zijn er 32 en dat is 
hier best een dingetje. Gelukkig gaat het steeds beter. Dus over een 
week kan ik ook vertellen hoe de kinderen op de foto heten!!

Liefs Iris


Oh, ja 22 november heb ik een bruiloft, dus ik moet deze week hard op 
zoek naar een Ghanese jurk. 

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Iris