Hallo allemaal,

Dit is alweer mijn laatste blog vanuit Ghana. Over een weekje vlieg ik al weer terug. Wat gaat de tijd toch snel. De afgelopen week was een week met een klein beetje vrijwilligerswerk en veel (heel veel) reizen.

Woensdag ging ik weer met de kinderen mee naar school. 's Ochtends had ik eerst de kamer van Evelyne versierd want zij was de dag ervoor 27 geworden en kwam vandaag thuis na haar oriëntatie in Accra. Ik had ballonnen opgehangen en wat dingetjes die ik gekocht had in Swedru op haar bed gelegd met een klein briefje erbij. De kinderen vonden het helemaal leuk in ieder geval (al komt dat door het feit dat ik ze gezegd had dat ze uit school ook een ballon zouden krijgen denk ik;) ). Eenmaal op school wilde ik meekijken met class 1 alleen het eerste uur was er godsdienst. Dus alle klassen vanaf class 1 zaten bij elkaar in één lokaal. Vanaf buiten heb ik gekeken en geluisterd. Zij zongen veel en maakten veel muziek:) Na de pauze keek ik met class 1 mee. Zij gingen het alfabet leren aan de hand van de plaatjes (a for apple , b for bowl, C for cat etc.). De lerares gaf erg leuk les en had leuk contact met de kinderen. Er kon zo af en toe zelfs gelachen worden!! Na de pauze ging ik weer gymles geven aan KG1. Die docent waar ik het in mijn eerdere blogs over had kwam weer helpen. Dat was op zich fijn want KG1 snapt mij echt niet, maar aan de andere kant is de gymles gewoon mijn ding en wil ik dat alleen doen.
Voor deze keer was het dus oké (we deden alles wat ik bedacht had), maar de volgende keer doe ik het gewoon weer alleen:). Eerst had ik twee groepjes van de kinderen gemaakt en moesten ze over de lijn balanceren. Daarna probeerde ik een estafette vorm uit te leggen, maar zelfs de docent snapt niet dat het twee teams waren en niet 1-1 wedstrijdjes. Alsnog vonden de kinderen het leuk dus dat is fijn. Daarna hebben we nog over de lijn heen gesprongen en nog het lijnen spel gedaan, maar nu alleen maar met 2 lijnen dus ze moeten gewoon steeds op gekke manieren naar de overkant gaan. Dat vonden ze heel leuk! Als laatste spel deden we nog een potje chineesvoetbal, maar dan zonder afgaan en het werd een soort flipperkast maar ze vonden het leuk!. Dezelfde dingen deden we ook met de andere helft van KG1 (ik had de klas weer gesplitst).

Toen ik naar huis ging was Evelyne al thuis. Ze ging de kamer in en vond het erg leuk om te zien dat ik aan haar gedacht had:). ‘s Middags op school hebben alle kinderen buiten gespeeld. Na schooltijd hebben de kinderen film gekeken en hebben we leuk met de ballonnen gespeeld. Prachtig vinden ze dat!!

Donderdag begon dan het grote avontuur richting Mole. Mole is een natuurreservaat in het noordwesten van Ghana. Om 7:50 vertrokken we van huis. We moesten een half uurtje lopen naar de trotro. Daar bleken we ook een taxi te kunnen nemen naar Swedru en die was even duur. Vanaf Swedru met de trotro naar Accra. Daar kwamen we om 12:00 aan. We moesten dus nog twee uur wachten op de bus die om 14:00 zou vertrekken. We hebben wat gegeten en wat gelezen. 14:00 is natuurlijk Ghanese tijd dus om 13:55 gingen ze beginnen met de bagage wegen en betalen en de bus inladen. Om 15:00 reden we weg. Het was een hele lange en vooral koude reis. Ja jullie denken dat het alleen bij jullie ijskoud is, maar ook in de bus was het niet te doen. De chauffeur had een dikke jas aan, maar wij zaten in onze korte broek en hemdje. 's Nachts had ik mijn lange broek en vest uit mijn tas gevist en ook mijn lakenzak om onder te liggen. Een uur later stond de airco echter uit dus alles weer terug in de tas. Zegt de chauffeur na een half uur: het is te warm, dus de airconditioning gaat weer aan. Toen was het te donker om bij mijn tas te kunnen dus helaas. Onderweg stopten we af en toe om te plassen en wat te eten. Eén keer liep ik de 'wc' in. Toen zaten er vier vrouwen boven een lange goot in polonaise te plassen. Ik doe veel mee, maar dit ging mij te ver (zij hadden een goede rok, ik moest eerst mijn broek uit trekken..). Toen vroeg ik aan Evelyne waar zij was geweest en er bleek ook een gewone wc te zijn. Ik scheen per ongeluk met mijn zaklamp in de wc, dat was geen goed idee, maar het wás een gewone wc! Tijdens een andere stop zagen we weer zo'n soort wc alleen nu was er een muurtje in een soort u-vorm waar je dan op moest staan en dan kon je in de goot erachter plassen. Deze keer ging ik de uitdaging wel aan en met Evelyne op de uitkijk om de andere vrouwen tegen te houden is het gelukt:) verder hebben wij onderweg een brood gekocht en dat was ons diner, tussendoortje en ontbijt;). Om 05:30 waren we Tamale.
Gelijk kwamen er allemaal mannen die wilde dat we in hun taxi kwamen, ik heb ze vriendelijk/dringend gevraagd of ze weg wilde gaan. Eén jongen heeft ons gewezen waar de bus naar Mole stond. Die ging echter pas om 12:00 of 13:30 dus dat vonden we te lang duren. Toen zijn we met een trotro gegaan naar Larabanga. Daar zijn we in de taxi gestapt. De jongen die ons hielp vertelde dat het nog een uur was vanaf Larabanga, dus hadden we 20 cedi pp afgesproken met de taxi. Er stonden er vijf om ons heen en dat moest de prijs dan zijn. Na vijf minuten rijden kwamen we aan bij Mole national parc. Flink chagerijnig vroegen we waarom wij zoveel moesten betalen. Het antwoord was: "omdat blanken rijk zijn". Inmiddels was het vrijdagochtend 10:00 dus we waren 26 uur onderweg. We konden er dus niet bepaald om lachen, maar goed we waren in Mole!!! Nadat we de spullen op de kamer hadden gelegd zijn we in de zon gaan liggen. We hebben de hele dag niets meer gedaan. Het enige gekke was dat daar bavianen en apen zijn. Eén baviaan had een plastic zakje gejat en rende de wc's in. Dat was wel een gek gezicht van zo dicht bij. Toen we gingen lunchen ging dat ook weer op z.n. Ghanees. We bestelden om 13:00 en kregen lunch om 15:00 uur. Toen zagen we dat de rest van te voren hadden besteld dus dat gingen wij ook snel doen voor het diner:) Na de lunch hebben we nog wat gelezen in de zon:)

Zaterdag begon de dag om 7:00 met een jeepsafari. We zaten op bankjes bovenop het dak en gingen op zoek naar de olifanten. Heel lang zagen we waterbokken en bush bokken, apen, pumba's en een ander klein beestjes. Maar toen werden we gebeld dat er een olifant gespot is. Dus snel met de jeep erheen en het laatste stukje gingen we te voet verder. Dat voelde echt als een safari. We liepen achter een man aan met een groot geweer op zijn rug en in het groen. Luisterend naar de geluiden van de olifant. Ongeveer na 10 minuten zagen we hem staan. Het was een jonkie dus nog niet zo groot als ie kan zijn, maar ik vond het groot en mooi! Daarna was de safari weer afgelopen en gingen we weer terug. Vlak voordat we terug waren stond er nog 1 olifant naast de weg!! Die stond teveel achter de bosjes om een foto te maken, maar die was een stuk groter! Met 2 olifanten en een hele hoop andere leuke beesten gingen we weer terug. Na het ontbijt stond de volgende tour op het programma. We gingen met de motercycle richting het dorpje 'Mognori'. Daar gingen we een kanotocht maken. Het was een ouderwetse zelfgemaakte en lekke kano. Maar die rust op het water was heel gek. Al vijf weken hoor je dag en nacht geluid en nu was het stil, heel stil. Dat was heerlijk. Daarna gingen we nog naar het dorpje toe en kregen we een rondleiding. Dit was het Afrika zoals ik het in mijn hoofd had. De kleine huisjes met rietendaken gemaakt van klei,modder en zand. Het dorpje hebben we gezien hoe seabutter gemaakt wordt en hadden we een ontmoeting met de chief. Verder heeft hij ons heel het dorpje laten zien. Dat was erg leuk. We spraken af om de gids om 17:00 weer te zien bij het park zodat we naar de moskee konden en naar de mystic stone. Die middag hebben we nog even met een ander nl/duits meisje aan het zwembad gelegen. De moskee zag er helemaal niet uit als een moskee , maar het was leuk on te zien. We konden helaas niet naar binnen, want het was tijd om te bidden, maar toch leuk om de oudste moskee van Ghana (en een van de oudste van heel West-Afrika ) gezien te hebben. Daarna gingen we naar de mystic stone. Dit is een steen die in de weg lag toen er een weg gemaakt moest worden. De steen had als enige steunpunt een heel dun pilaartje. De mannen die de weg moesten maken hadden de steen weg gelegd en bouwden verder. De volgende dag lag de steen alleen weer op dezelfde plek! Ze hebben de steen uiteindelijk drie keer weggehaald, maar telkens kwam ie weer terug. Uiteindelijk hebben ze de steen laten liggen en de weg eromheen gebouwd. Dit zijn dus twee wondertjes in één (het kleine pilaartje en steeds terugkomen naar dezelfde plek).

Inmiddels was het al 18:00 geweest dus gingen we met de motercycle terug. Alle activiteiten zaten erop. Om 19:00 gingen we eten met 6 andere meiden dat was ook gezellig en een leuke afsluiter van deze zeer geslaagde dag! Nu vergeet ik gewoon bijna mijn aanvaring met de baviaan. Er was een baviaan bij het zwembad en die was opzoek naar eten. Hij had al een zakje open gescheurd en nu kwam hij naar ons toe. Hij zat al op 3 meter afstand en bleef maar lopen. Ik had gehoord dat je steentjes of iets naar ze moet gooien en dat ze dan weggaan. Ik gooide mijn pen, maar helaas gooide ik raak. Dat was niet helemaal de bedoeling. Even twijfelde de baviaan, maar hij ging weg. Toen Evelyne en ik naar de kamer liepen hoorden we iets grommen. Je raad het al het was meneer de baviaan. Hij liep het hele stuk achter ons aan en opeens ging hij keihard rennen. Ik dus ook en ik rende zo hard als ik kon naar de deur. Toen ik net de deur open maakte en achterom keek zag ik de aap vlak achter me. Snel gooide ik de deur dicht. Evelyne kwam via de andere deur en toen we die eindelijk open hadden stond de baviaan daar. Snel Evelyne erin en de baviaan bleef buiten. Evelyne en ik durfden niet meer naar buiten. Toen we eindelijk om 17:03 de moed verzameld hadden zag ik weer iets bewegen. Ik schrok mij dood maar gelukkig was het de gids die kwam kijken waar we bleven. Hierna heb ik de baviaan gelukkig niet meer gezien, maar ik heb mooi wel een sprint wedstrijd tegen een baviaan gewonnen;)

Zondagnacht begon de terugreis alweer om 03:30. We gingen eerst naar Tamale waar we om 08:30 uur aan kwamen. Daar zochten we de bus naar Accra, maar die zat vol. Al redelijk gestrest zochten we verder. Totdat een ander meisje die we kenden van dit weekend een jongen aanwees die ons kon helpen. Hij wist nog een andere oplossing en inderdaad dat lukte ook. Wij zaten in een soort trotro en dachten dat we zo de komende 16 uur zouden zitten. Onderweg, terwijl de driver aan het tanken was hebben Evelyne en ik snel allebei twee pakken koekjes gehaald. Ik was al 6 uur op en had nog niets gegeten en dat kan niet als je Iris heet! Na zes uur stopten wij in Kumasi. Daar bleek een grote touringcar te staan waar wij zo in konden stappen. Dat was heel fijn. Deze rit duurde nog 5,5 uur dus rond 21:30 stonden wij in Accra. Dat was 5,5 uur eerder dan gedacht!! Daar namen we een trotro naar Kaneshie en vandaar weer één naar Swedru. In Swedru vonden we een taxi die ons naar het kindertehuis wilde brengen. Hij vond onderweg de offroad richting het tehuis wel heel spannend maar hij heeft ons toch veilig uitgebracht. Zo waren wij iets na 12 uur en na iets minder dan 22 uur reizen weer thuis.

Maandag was ik gewoon weer om 5:15 wakker, laat naar bed of niet dat is vaste prik. Ik ging lekker ontbijten, want gister heb ik de hele dag koekjes gegeten en niets anders. Ik lustte dus wel iets inmiddels :) Na het ontbijt hielp ik de kinderen in hun uniformen en vroegen ze of ik mee ging naar school. Dat leek me na de reisdag van gisteren dan weer niet zo'n goed idee dus ik bleef thuis. Eerst lekker gelezen (heb Mannen die vrouwen haten uit!) Daarna alle kleding die ik de komende week nog aan wil gewassen :) toen de kinderen thuis kwamen heb ik lekker met de kinderen gezeten en weer geholpen met leren voor een toets. Het was fijn om na zo’n lang (maar supervet) weekend weer lekker thuis bij de kinderen te zijn. Daar moet ik deze week nog maar even flink van genieten:)

Zo dit was dan mijn laatste blog vanuit Ghana. Volgende week komt er nog 1 over de laatste week, maar die schrijf ik dan vanachter de laptop in Woudenberg. Ik kan het mij nog steeds niet voorstellen dat ik volgende week al thuis ben en ergens wil ik dat ook niet. Ik ga nu nog even volop genieten van het leven hier. Zodat ik zoveel te vertellen heb volgende week, dat het lijkt alsof ik nog steeds hier ben!!

Tot snel!
Liefs Iris.

O Ja, het voetbalveld kan helaas niet doorgaan. Ik ben nu bezig met een ander klein veldje op een andere plek. Hou jullie op de hoogte!!